Σ΄ ένα κόσμο χωρίς μαγεία, χωρίς πίστη, χωρίς ελπίδα, χωρίς θεό και μοναδική αλήθεια, σε ένα κόσμο χαώδη και κατακερματισμένο, πώς μπορεί η ιστορία να είναι ή να φαντάζει επική; Ούτε και να καμώνεται μπορεί. Στη νεότητά της η ιστορία υπήρξε επική. Τώρα όμως στην ωριμότητά της δεν μπορεί παρά να είναι ειρωνική, σαρκαστική, σχετικιστική, τραγική. Ίσως οι επικοί τρόποι να ξανακάνουν την εμφάνισή τους στη σκηνή της ιστοριογραφίας όταν φουσκώσουν και πάλι τα πανιά των οραματισμών και το ποτάμι της δικαιοσύνης κυλήσει ορμητικό, όταν οι άνθρωποι πιστέψουν στις δυνάμεις τους και εκφράσουν τη συλλογική σκέψη και δημιουργικότητά τους, όταν κατορθώσουν να λυτρωθούν από το άγος και το άχθος του παρελθόντος, όταν η ουτοπία αρχίσει να θαμποχαράζει.



«Η ιστορία μπορεί να μας βοηθήσει. Μπορεί, επίσης, να είναι πολύ επικίνδυνη. Είναι περισσότερο σώφρον να αντιμετωπίζουμε την ιστορία όχι ως σωρό νεκρών φύλλων ή συλλογή σκονισμένων έργων τέχνης, αλλά ως μικρή λίμνη, μερικές φορές ευεργετική, συχνά θειούχο, που, χωμένη κάτω από το παρόν, διαμορφώνει σιωπηλά τους θεσμούς μας, τον τρόπο που σκεπτόμαστε, το τι μας αρέσει και τι δεν μας αρέσει. Απευθυνόμαστε σε αυτήν [....] για επιβεβαίωση, για να πάρουμε μαθήματα και πληροφορίες. Η επιβεβαίωση, είτε πρόκειται για προσδιορισμό της ταυτότητας ομάδων, για αιτήματα ή για δικαίωση, σχεδόν πάντοτε προκύπτει από τη χρήση του παρελθόντος. [...] Το παρελθόν μπορεί να χρησιμοποιηθεί σχεδόν για όλα τα πράγματα που θέλουμε να κάνουμε στο παρόν. Κάνουμε κακή χρήση του όταν δημιουργούμε ψέματα για το παρελθόν ή γράφουμε την ιστορία με τρόπο που να παρουσιάζεται μόνο η δική μας άποψη».

Margaret Macmillan, Χρήση και κατάχρηση της ιστορίας, μετάφραση Μίνα Καρδαμίτσα – Ψυχογιού, Ινστιτούτο του Βιβλίου – Α. Καρδαμίτσα, Αθήνα 2012, 11 [πρώτη έκδοση στην αγγλική γλώσσα 2009]


«Σ’ έναν κόσμο γεμάτο αβεβαιότητες η ιστοριογραφία μπορεί να κινηθεί προς απρόβλεπτες κατευθύνσεις». Georg Iggers.


«Προχωρήστε και να ξέρετε ότι σ’ ένα όχι και τόσο μακρινό μέλλον θα ανοίξουν και πάλι οι πλατιοί δρόμοι μέσα από τους οποίους θα βαδίσει ο ελεύθερος άνθρωπος για να χτίσει μια καλύτερη κοινωνία». Σαλβαδόρ Αλιέντε.


«Ο θάνατος ταιριάζει στα μουσεία. Σε όλα τα μουσεία, όχι μόνο σ’ ένα Μουσείο Πολέμου. Κάθε έκθεση –πίνακες, γλυπτά, αντικείμενα, μηχανήματα- είναι μια νεκρή φύση και οι άνθρωποι που συνωστίζονται στις αίθουσες, γεμίζοντάς τες και αδειάζοντάς τες σαν σκιές, εξασκούνται στη μελλοντική οριστική διαμονή τους στο μεγάλο Μουσείο της ανθρωπότητας, του κόσμου, όπου ο καθένας είναι μια νεκρή φύση. Πρόσωπα σαν φρούτα που κόπηκαν από το δέντρο και τοποθετήθηκαν γερτά πάνω σ’ ένα πιάτο».

Κλαούντιο Μάγκρις, Υπόθεση αρχείου, μετάφραση-σημειώσεις Άννα Παπασταύρου, Καστανιώτη, Αθήνα 2017, 10


O τίτλος "Der Doppelgänger" στο οικείο lieder δόθηκε από τον Schubert. Στο βιβλίο του Heine's Buch der Lieder (1827) το σχετικό ποίημα είναι άτιτλο, προκαλώντας στο τέλος μια έκπληξη.

Γερμανικό πρωτότυπο

Still ist die Nacht, es ruhen die Gassen,
In diesem Hause wohnte mein Schatz;
Sie hat schon längst die Stadt verlassen,
Doch steht noch das Haus auf demselben Platz.

Da steht auch ein Mensch und starrt in die Höhe,
Und ringt die Hände, vor Schmerzensgewalt;
Mir graust es, wenn ich sein Antlitz sehe, -
Der Mond zeigt mir meine eigne Gestalt.

Du Doppelgänger! du bleicher Geselle!
Was äffst du nach mein Liebesleid,
Das mich gequält auf dieser Stelle,
So manche Nacht, in alter Zeit?



Αγγλική μετάφραση

The night is quiet, the streets are calm,
In this house my beloved once lived:
She has long since left the town,
But the house still stands, here in the same place.

A man stands there also and looks to the sky,
And wrings his hands, overwhelmed by pain:
I am terrified – when I see his face,
The moon shows me my own form!

O you Doppelgänger! you pale comrade!
Why do you ape the pain of my love
Which tormented me upon this spot
So many a night, so long ago?


«Ούτε η αυταπάτη, ούτε η απάτη, ούτε το ψέμα λείπουν από την πανεπιστημιακή και επιστημονική ζωή».


Πιερ Βιντάλ-Νακέ

Δευτέρα 6 Νοεμβρίου 2017

Ρόδος: Επιστημονική ημερίδα «Η Δικτατορία 1967-1974. Καταστολή, μετασχηματισμοί, αντιστασιακοί θύλακες, εξέγερση»


Ανήμερα της επετείου του Πολυτεχνείου, το Εργαστήριο Ιστορίας & Κοινωνικών Επιστημών της Σχολής Ανθρωπιστικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου οργανώνει επιστημονική ημερίδα με εισηγήσεις από εννέα ιστορικούς, πανεπιστημιακούς καθηγητές και υποψήφιους διδάκτορες. Με τη στήριξη του 103.7 Στο Κόκκινο Ρόδου. Στο χώρο των ομιλιών, θα φιλοξενηθεί η έκθεση «Σκοτεινή Επταετία: η Δικτατορία των συνταγματαρχών» του Ιδρύματος της Βουλής για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία.





Aναλυτικά το πρόγραμμα:

ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΕΚΘΕΣΗΣ «Σκοτεινή Επταετία: η Δικτατορία των συνταγματαρχών, 1967-1974»: 10.30

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ: 11.00
(Αντιπρύτανη Σπ. Συρόπουλου, Κοσμήτορα Έλ. Θεοδωροπούλου, Προέδρου ΠΤΔΕ  Λ. Σοφού, βουλευτών, εκπροσώπου του Ιδρύματος της Βουλής των Ελλήνων, Περιφερειακών Διευθυντών και Προϊσταμένων Εκπαίδευσης, Σχολικών Συμβούλων, Φοιτητικών Συλλόγων)
 
· Α΄ ΣΥΝΕΔΡΙΑ: Ώρα έναρξης: 11.30
 
Προεδρείο: Παναγιώτης Κιμουρτζής (Καθηγητής ΠΤΔΕ Πανεπιστημίου Αιγαίου) – Πέτρος Σπανός (Σχολικός Σύμβουλος Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης)
 
- Άννα Ενεπεκίδου  (υπεύθυνη Εκθέσεων Ιδρύματος της Βουλής των Ελλήνων), Σκοτεινή Επταετία: η Δικτατορία των συνταγματαρχών, 1967-1974 – Μια Έκθεση του Ιδρύματος της Βουλής των Ελλήνων (11.30-11.50)
 
- Βαγγέλης Καραμανωλάκης (ιστορικός, επίκουρος καθηγητής ΕΚΠΑ, δ/ντής του Ιστορικού Αρχείου του ΕΚΠΑ), Η ιστοριογραφία για τη Δικτατορία και τη Μεταπολίτευση και τα προσληπτικά σχήματα και οι στάσεις της ελληνικής κοινωνίας (11.50-12.20)
 
- Γιάννης Παπαγεωργίου (διδάκτωρ Πολιτικής Θεωρίας Παν/μίου Εδιμβούργου, μεταδιδακτορικός διδάσκων ΠΤΔΕ Παν/μίου Αιγαίου), Δομικές διαστάσεις του κρατικού αυταρχισμού στη βόρεια και τη νότια Ευρώπη κατά τη δεκαετία του 1970 (12.20-12.40)
 
-Πολύκαρπος Καραμούζης (αναπληρωτής καθηγητής ΠΤΔΕ Παν/μίου Αιγαίου), Κράτος, Εκκλησία και πολιτική στη διάρκεια της Δικτατορίας (1967-1974) (12.40-13.00)
 
- Ζιζή Σαλίμπα (διδάκτωρ οικονομικής ιστορίας), Η τουριστική ανάπτυξη στη Ρόδο κατά τη διάρκεια της Δικτατορίας 1967-1974 (13.00-13.20)
 
 Συζήτηση (13.20-13.50)

Διάλειμμα (30’)

Β΄ Συνεδρία: Ώρα έναρξης 14.20
 
Προεδρείο: Πολύκαρπος Καραμούζης (αναπληρωτής καθηγητής ΠΤΔΕ Πανεπιστημίου Αιγαίου) – Χαρίτων Παπακυριακού (Εκπαιδευτικός Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης – Συγγραφέας)
 
- Θεόφιλος Διαμάντης (υποψήφιος διδάκτωρ ιστορίας, ΠΤΔΕ Παν/μίου Αιγαίου), Το κοινωνικο-πολιτικό ψηφιδωτό των εξορίστων της Δικτατορίας του 1967 (14.20-14.40)
 
- Παναγιώτης Μηλιώνης (υποψήφιος διδάκτωρ ιστορίας, ΠΤΔΕ Παν/μίου Αιγαίου), Το πραξικόπημα του 1974 στην Κύπρο και οι επιπτώσεις/προεκτάσεις του έως σήμερα (14.40-15.00)
 
- Βαγγέλης Δρακόπουλος (ιστορικός, πρώην δ/ντής της Βιβλιοθήκης της Βουλής των Ελλήνων), Πλησιάζοντας στο τέλος. Η επιλεκτική αλλαγή στάσης της Χούντας απέναντι στην ελληνική διανόηση. Το τέχνασμα της απονομής κρατικών βραβείων (15.00-15.20)
 
- Αντώνης Καζάκος (υπεύθυνος εκπαιδευτικών προγραμμάτων Ιδρύματος της Βουλής των Ελλήνων), Ερευνάμε και συζητάμε για τη Δικτατορία της 21ης Απριλίου 1967-1974. Εκπαιδευτικές δράσεις του Ιδρύματος της Βουλής των Ελλήνων (15.20-15.40)
 
Συζήτηση (15.40-16.10)


Οργάνωση-Συντονισμός- Γραμματειακή υποστήριξη: Γιώργος Κόκκινος (διευθυντής Εργαστηρίου Ιστορίας και Κοινωνικών Επιστημών), Παναγιώτης Μηλιώνης, Πέτρος Σπανός, Χαράλαμπος Ψαρράς, Χαρίτων Παπακυριακού, Στέλλα Βαγιάνου, Άννα Κογιάμη, Γιώργος Λιάνος,  Μάνος Πολεμικός, Σιαφάκας Βασίλης, Εβελίνα Σιδέρη, Στελίνα Σίσκου


Χορηγός επικοινωνίας: Στο Κόκκινο Ρόδου 103, 7
 
17 Νοεμβρίου 2017, Αίθουσα Πολλαπλών Χρήσεων, Κτήριο Κλεόβουλος, Σχολή Ανθρωπιστικών Επιστημών, Ρόδος
 
*Θα χορηγηθούν βεβαιώσεις παρακολούθησης.

Αναρτήθηκε από στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)